Nattog:
Nattog er konstruert for
tankefulle draumar
i det du blir ført
gjennom mystiske skoger
med alle deira mektige furutre
alle dei sultne revene, dei tørstige elgene,
frostige harene, alle dei kåte ekorno
og alt det koselige lauvet som heng tungt
fra alle dei lystige greinane
alle dei artige konglane
liggande henslengt på den skyggefulle botnen
full av alle dei mauro med kvar si barnål i kjeften
Nattog er konstruert for
spennande draumar
i det du blir ført
gjennom store byar
med alle deira
nattklubbar, konserthallar, gatelys,
bilstøy, kebabrestar
i munnviken på
alle dei fulle natteravnane,
ravande rundt, svingande
politikonstablar på hjørna,
alle dei søvngjengarane,
dei it-ingeniørane, dei utslitte servitørane,
alle dei impotente eiendomsbaronane,
alle dei kunstige relasjonane.
Nattog er konstruert for
einsame draumar
i det du blir ført
langs dei mektige innsjøane
med sine mørke djup som tek pusten frå deg
alt det dansande sjøgraset, dei
syndige abborane, all den bablande
auren
og den stille månen som reflekterar seg sjølv
på overflaten av det heila
Nattog er konstruert for
grenselause draumar
i det du blir ført over landegrenser
med alle dei piggtrådgjerdo
alle dei feite sikkerheitsvaktene
alle dei snusande hundane
dei infraraude kameraene,
dei nedgravde minane
Nattog er konstruert for
konforme draumar
i det du blir ført
gjennom dei rosa grendane
med alle dei kvite familiane
surfande på dei grå McIntoshane
dei brune skoo ståande
i gangen, dei late fedrene,
dei sovande babyene, dei
fordufta mødrene.
Nattog er konstruert for
draumar med lykkeleg ending
i det du blir ført
fram til endestasjonen
med ein perrongen full av
alle dei smilande ansikto,
dei spente og lengtande ansikto,
alle dei deprimerte og angstfulle ansikto,
dei blåaugde og skamfulle ansikto,
alle dei gråtande og elskverdige ansikto..
Og midt inne blant alle desse ansikto
- denne vetle guten sittande på ein benk,
- sovande, draumande,
- om dei nattogo,
alle dei fullpakka, treige nattogo,
alle dei raske og presise nattogo,
alle dei privatiserte og forsinka nattogo,
dei gamle og dieseldrevne nattogo,
alle dei nattogo...
2042
Då Jesus kom tilbake og avslørte seg sjølv som Jesus Kristus, son av Gud Fader, i år 2042 e.1.Kr (år 30 e.2.Kr), foreslo han eit dikt som blei trykt opp i ein publikasjon utgjeve av nokre idealistiske (eller naive) kunstnarar. Her følgjer eit utdrag av diktet:
Tru ikkje at eg er komen
for å oppheva lova eller profetane!
Eg er ikkje komen for å oppheva
men for å oppfylla
Sanneleg, eg seier dykk
Ta det med ro mine barn
dette skal gå smertefritt
så lenge dere er villige til å
oppgje dykkar jordiske fridom
og heller følgje meg
Sanneleg eg seier dykk:
Det er alltid galt å gjere alt riktig
Karrieren tar slutt
når du har mista trua
sa min gamle far
til ein barndomsven
Det dykk ikkje får høyra frå meg
ligg for tett til hjartet
frå å skillja livet og døden
Og dykk har høyrt det er blitt sagt:
Ingen vågar å lause problemet
av den grunn
at det kan stride mot
eins eigen filosofi
og for de fleste
er det viktigare
å klamra seg til trua
enn å overvinna problemet
allikavel viskas det i krokane
auge for auge, tann for tann
Døm ikkje, så skal dykk ikkje bli dømt.
Fordøm ikkje så skal dykk ikkje bli fordømt.
Og problemet med vår samtid
er at framtida ikkje er
slik den burde vera
Høyr her mine barn:
Rettferdigheitas time er komen
Kjærleiken skal lyse over alle mine barn!
(Revolusjonen låg sanneleg i lufta. Lukta frå ferske tårer mot den kolsvarte asfalten gav meg inntrykk av at det er no det skjer. Før første gang det skjedde føles som ei heilt anna tid, då kunne eg søkje ly hos framande og ikkje eit ord vart sagt. Medan stjernestøvet la seg over byen den dagen Jesus Kristus blei fødd på ny, vår felles Frelsar. Faen så hardt livet har faret med oss sidan den gong. Eg trudde på alt, forstand, skjema, system, effektivitet, logikk. Eg merkar at det har ein behageleg lindrande effekt å tenkje på den dagen, som om det berre var gårsdagen. I dag kan eg sei: eg trur, eg trur…)
Sanneleg seier eg dykk:
Alle ynskjer å bli forstått
men hugsar du kva tid
du sist blei klappa
forståelsesfullt på skulderen
og allikavel mobiliserte alle krefter
for å trekkje på skuldrane
som om ingenting har skjedd
før du blei fødd
Dykk har høyrt det er blitt sagt:
Det einaste eg krev av dykk
er å tilgi tilgivaren sine syndar
utan å hauste frukta
av sin eigen kjærleik
Eg seier dykk atter ein gong:
Størst av alt er kjærleiken
Sanneleg seier eg dykk:
Vær ikkje redd. Eg er fred. Eg er frelse…